’t Is de moment…

’t Is nu de moment om een lekker voorjaarssoepje te maken, ttz : netelsoep  !!!

Neem een plastiek zakje en tuinwantjes en ga op stap.. zoek een plekje waar niet teveel auto’s passeren ( stof en uitlaatgassen ) en ook niet te veel honden ( daarover hoef  ik geen tekening maken zeker ??), maar er moeten wel netels staan natuurlijk . Pluk enkel de koppen, die zijn mals en sappig. Thuis alles een flinke wasbeurt geven en ik blancheer de netels een klein minuutje en giet het kookwater weg om zeker te zijn dat alle vuil weg is, ( In de boekjes schrijven ze dat dit het mierenzuur uit de netels verwijderd. ) Zet de pan op’t vuur en stoof twee ajuinen glazig, voeg een preitje, wat selder en een patatje of twee en laat nog wat stoven, voeg dan de netels toe, wat bouillonblokjes en een litertje water, peper en zout en laat alles gaar koken. Daarna alles pureren . Doe er wat room bij  ( of zoals ik alpro soya cuisine ) en je hebt de lekkerste voorjaarssoep die je kan bedenken !! smakelijk !!     PS:   Als je geitenwollen sokken hebt, mag je deze gewoon laten meekoken , geen probleem   😉

Paars monster

Vanmorgen vroeg opgestaan,wat stretching en meditatie, want ik moet echt fit en bij de pinken zijn om dit monster in de pan te hakken. Met de hulp van mijn schoonvader had ik hem eindelijk te pakken gekregen. Diep in de tuin verscholen, klaar om iedereen die hem begeerde een serieus verschot te bezorgen. Gelukkig hadden we onze voorzorgen genomen, niet enkel een jungle outfit ,combatshoes en een stevig vangnet, maar ook een machete om U tegen te zeggen. De strijd was kort maar hevig, maar het was maar toen we veilig en wel op het tuinterras stonden, dat we zagen wat een monster het was. Jandorie, we zouden nog een berg appelen te vangen hebben ook !! Niet versagen!!  Een geluk dat mijn vriend nog een troep tamme soorten op zijn weide liggen had, anders was het op één dag gewoonweg niet gelukt ! Ik heb het overleeft, maar ik zal dit avontuur niet vlug vergeten, een verhaal om aan de kleinkinderen te vertellen …

Hoe ik rode kool klaarmaak :

• rode kool
• evenveel boskoop of afgevallen weide appelen
• tijm en laurier
• ev. een pijpje kaneel
• lepeltje azijn

De rode kool wat stoven in klontje boter, dan een weinig water en de appelen toevoegen, de kruiden en een uurtje of 3 laten sudderen. Voor het opdienen op smaak brengen met peper en zout.  Zeer lekker met een witte en/of zwarte trip , spijtig genoeg moet je voor die laatste een goed adres zien te vinden, want de meeste beenhouwers maken dit niet meer zelf !

Olijven #2

Dit kreeg ik als antwoord op mijn vraag over olijven:

Met dank aan Karo en Tom ( hoe is’t ginder in’t Bovenkortier ?? )   Mag ik ervan profiteren om te vragen hoe je een olijfboom het best laat overwinteren ? serre, water geven ??

Olijven moet je hier groen oogsten (wegens de kou) inmaken als volgt:
Olijven zijn, direct van de boom, heel bitter en niet lekker.
Er zijn vele verschillende olijf-inmaak-tradities in Italie en Spanje. Over het algemeen moet je (groene) olijven hebben die niet al te zacht zijn geworden, dus niet overrijp. Laat ze tussen de 5 dagen en twee weken in water staan dat je elke dag verwisselt. Maak daarna apart een ‘pekel’ klaar (dat is een zout oplossing waar de olijven vervolgens in bewaard worden, die de bittere smaak van olijven verder weg neemt).
pekel maak je door, als je 5 kilo olijven hebt, bijvoorbeeld drie liter water met 300 gram zeezout te laten koken, je kunt er verse kruiden als tijm, laurier en rode pepertjes in mee laten koken. Als de zoutoplossing helemaal is afgekoeld, kun je de olijven in een goed afsluitbare wekfles in de pekel leggen en een maand of zelfs twee hierin houden. Daarna maak je een nieuwe pekel, laat de olijven goed uitlekken van de oude pekel en herhaalt het proces, maar nu zijn de olijven na een maand eetbaar, als alles goed is.
Olijven zijn eetbaar zodra de bittere smaak eraf is. Dit kun je dus gewoon proeven. Zijn ze nog bitter, dan kun je nogmaals het proces herhalen, eventueel met een minder sterke pekel, met minder zout.

PS:  ik denk dat in Giesbaargen op de markt bij die Marokkaan achter wat olijfjes ga

De eerste vorst

De eerste vorst, tijd om de vetgemeste pompoen te slachten en er een lekker soepje van te maken

Lees verder voor Geert’s lekkerste pompoensoep